Alıntıdır...
Bazen kuranı kerim okuğum zamanlar, yada tefsirlerden esinlenmeye çalıştığım sıralarda kafama takılan bazı yerler olurdu. Kur'an ayetleri bazen beynimde öyle derin manalar açarki imanın tam zirvede olduğunu hissederim o an. Bazende, yahu acaba, diye şeytanın vesveselerine kapılırdım.
Taki şu bilgileri öğrenene kadar. Beraber okuyalım.
Kuranı kerim, Okuma yazma bilmeyen, mekkeden dışarı çıkmamış, herkes tarafından ümmi olduğu bilinen, Hz. muhammede indiği sıralarda, İnkarcılar o zaman da şaşırmışlar. Olamaz böyle bir şey demişler. Ne yapalım diye kara kara düşünürlerken, derhal bir toplantı düzenler ve insanların buna inanmaması için elden gelen her türlü imkanların kullanılması hususunu görüşürler.
biri: Muhammedin girdiği yerlere girip, ona inanılmaması gerektiğini ve onun bir mecnun olduğunu söyleriz.
başka biri: Onun bir kahin olduğunu halka yayarız.
bir diğeri: Şairdir deriz.
Ebu Cehil: Velid sen ne diyorsun bu işe?
Velid bin muğire: Vallahi onun sözleri şekerden daha tatlıdır. Delilerin ifadesi değildir. Şiirin her türlüsünü gördük, hicvini ve riczini tahsil ettik, ama bu muhammedin anlattıkları şiirden daha yüce bir kelam. Kahinleri de biliriz, onlar farazi şeyler söylerler. der.
DİKKAT EDİN.
Kuran indiği sıralarda, Hicaz bölgesi ve arap yarımadası Arap Edebiyat ustalarını bağrında tutan bir coğrafya idi. O gün öyle bir edebiyat sanatı vardı ki; savaşan iki kabile için biri bir şiir yazar ve sulh ilan edilirdi. Okunan bir şiir üzerine savaş başlatan kavimlerde vardı. Tabii ya. Arap edebiyatının en mükemmelini biliyorlardı.
Aynı zamanda Kuran: Eğer bu kitap muhammed tarafından yazlıyor diyorsanız, Allah'ın dışında ne kadar bildiğiniz edebiyatçı, tarihçi, filozof varsa toplanın ve en kısa süresi gibi bir süre de siz yazın diye meydan okuduğu bir sırada: 1 tek şahıs çıkıp, EVET İŞTE BENDE YAZARIM" diyemediği gibi, tarih te buna şahit olmamıştır.
Halbuki Peygamberimizin getirdiği dini önlemek için savaşlar yapılmış, insanlar ölmüş olmasına rağmen,
Sizce Ebu cehil ve avaneleri açısından, dini önlemek için; Al muhammet senin kitabın bu kuranı siz yazamazsınız diyor, halbuki bizim edebiyatcılarımız aynısından yazabiliryor" demeleri mi daha kolaydı,
Yoksa kılıçları çekip savaşmak mı daha kolay.
Elbette kansız bir şekilde iddiaya cevap verip, islamı önlemek daha kolay olmasına rağmen, bir tek sure dahi taklit edilememiştir.
"Kıyamet saati yaklaşır, ay ayrılır."
VE TARİH ŞAHİTTİR Kİ Kuranın indiği zamanlarda o kadar müşrik ve ateistler, AlıntıAyette, burada, "geçmiş zaman" kipi kullanılıyor. Bu nedenle, doğrusu: "Yaklaştı, ayrıldı."dır. "Ayrıldı"yerine de ayetteki "inyakka" sözcüğüne uygun olması için "bölündü", ya da "parçalandı" demek gerekir.gibi bir ifade kullanmazken, 14 asır sonra, inkarcılar arapçayı o kadar harika biliyor ki, bu bilgi, arap yarımadasında yaşayan EDEBİYAT USTALARINDAN DAHA DA ÖTEDE bir dilbilgisi ile ayetin yanlış olduğunu savunuyor.
En büyük Arap edebiyat ve şiir ustaları KURANA teslim oluyor. Aman Allahım bu ne ahenk. bu ne kafiye, Bu ne mana demekten kendini alamazken, 14 asır sonra inkarcılar ayetlerdeki dilbilgisi yanlışlığından bahsediyor.
