Hayat kimin hediyesi? Önce bunu bilmek gerek!
Kim vermişse bu yaşamı; ona minnet dolmak gerek!
Emir nehiy listesini; son kitaptan almak gerek!
Hayat bulur manasını; ancak vahyi bir formülle!
Görür insan mükâfatı; cennet gibi bir ödülle.
Hayat değil tesadüfî; o nazarla bakmak hata!
Hayat; hakkın hediyesi! Ram ol sen bu hakikate!
Sırf imtihan şu yaşamlar! Tüm nimetler Rabden ata!
Hayatına kat lezzeti; tek ilahi hak formülle!
Karşılasın seni orda; huri gılman elde gülle.
Kazanırsın ebetleri; şu kısacık hayat ile!
Müjde eder bunu nebi; nurlu büyük heyet ile.
Elde etmek mümkün onu; son resule biat ile!
Nezih kıl bu yaşamını; sırf sünnetli formül ile!
Ecel gelse bu gün başa; gir kabire güle güle.
Değil insan natık hayvan; halifedir şu zemine!
O daima kuldur Hakka; uymaz çağın bet demine.
Muti olmak felahıdır; Haktan inen son hak dine!
Huzur bulmak mümkün değil; batıl olan bir formülle!
Sonsuz mutlu olmaz insan; fani olan bir ödülle.
Hayat değer yaşamaya; cennet ise şayet sonuç!
Yaşa daim müstakimce; olma artı eksi bir uç.
Nebi gibi yaşa onu! salihlerle cennete uç!
Geçmek mümkün o sırattan; ancak özel bir formülle!
Tatmin olur insan kalbi; cemal gibi bir ödülle!
Hayat elbet değerlidir; ona değer verenlere!
Arzı mümbit tarla bilip; ondan sevap derenlere!
Sadıklara yoldaş olup; hak rızaya erenlere,
Mana bulur kısa hayat; buna benzer çok formülle!
Layık olur cennetlere; istisnasız hak formülle!
