17 yaşında ölüm

Yazıyı beğendim,etkileyici... Ellerine sağlık ne diyeyim.
Ölüm kaçınılmaz bir son... Muhakkakki " Her Canlı Ölümü Tadacaktır!"

Başımdan geçen bir olayı anlatmak istiyorum. Geçen gün bir dostum telefon açıyor çok sevdiği bir arkadaşına.
Telefona çıkan kardeşi "Malesef abim dün geçirdiği bir kaza sonucu öldü" diyor. Dediği arkadaşında bir gün sonra doğum günü.
Başlıyor benim dost hüngür hüngür ağlamaya... Sonra bana mesajla öldü diyebiliyor. Telefon açıyorum ikimizde ağlamaktan konuşamıyoruz dakikalarca. Arkadaş, namazında gece ibadetlerinde, Kur'anında ve ehli sünnete tabi bir hayat yaşayan insandır.
Telefonu kapattıktan sonra bir dua okuyorum, aklımdan da " Ne iyi etmişte namazlarını kılmış,ibadetlerini yapmış" diye geçiyor. En azından çok da pişman olmayacak bence sorgusu kolay geçecek tabi ki Rabbim kolaylaştırsın diye düşündüm cidden...
Ölümün nasıl nefes kadar yakında olduğunu bir kez daha anladım vllahi. İnsanın yakınındaki ölmeyince pek de etkilenmiyor ama bildiğin tanıdığın biri ölünce bir şeyler "dank" ediyor tabi :)

Sonra bir mesaj...
Arkadaşı şaka yapmış. Ee olacak iş miydi şimdi bu yaaa Gerçekten çok kızdık kendilerine. Sevineyim mi üzüleyim mi bilemedim bir an ama kızgın olduğum çok kesin Dostum da öyle çok kızgın ...
Bu arada ettiğim duanın akıbetini hala merak etmekteyim..

okumaya zahmet etmeye tenezzül edemem