Teoman şarkı sözleri

İSTANBUL'DA SONBAHAR

Mevsim rüzgarları ne zaman eserse
O zaman hatırlarım
Çocukluk rüyalarım
Şeytan uçurtmalarım öper beni annem yanaklarımdan
Güzel bir rüyada
Sanki sevcdiklerim hayattalarken hala
Akşama doğru azalırsa yağmur
Kız kulesi ve adalar
Ah burda olsan çok güzel hala İstanbul'da sonbahar
Her zaman kolay değil
Sevmeden sevişmek
Tanımak bir vücudu yavaşça öğrenmek
Alışmak ve kaybetmek
İstanbul bugün yorgun
Üzgün ve yaşlanmış
Biraz kilo almış ağlamış yine
Rimelleri akıyor


----------------------------------------------------------------------------------------------------
GÖNÜLÇELEN

Kırıklarını aldırdım kalbimin
Zırhımı çıkarttım astım portmantoya
Güzel vücutlar boş suratlar
Benimse yenmiş tırnaklarım titrek ellerim var
Evet dedi ben de seni aldattım
Bir kez de değil üstelik
Çünkü beni çok kanattın
Çok sevdiğim bir yalandın
Gönülçelen aynı anda utanmadan
Hem kırıcı hem kırılgan
Yordun beni gönülçelen
Biraz gerçek biraz yalan
Hem yarabandım hem yaram
Bitsin artık gönülçelen
----------------------------------------------------------------------------------------------------
KUPA KIZI SİNEK VALESİ

Bir iskambil falında, çıkmıştık birbirimize
O güzel kupa kızıydı,
Sinek valesiydim bense
Geceyarısı o perşembe rastladım
Köprü üstünde
Ağlama dedim, o ağladı
Trabzanlardan indiğinde

Saçların mı ıslak yoksa ıslak mı
Yaşamak dedim
Senin için rüzgarda hep yağmur mu var
Gözlerin mi daldı yoksa sıkıldın mı
Sorulardan
Hiç geçmez mi gözlerinden bu sonbahar?

Bir kar tanesi ol, kon dilimin ucuna
Bir kar tanesi ol, eri ağzımda

Sırılsıklamdı soyundu, vücuduma dokundu
Biraz pürüzlü tenimde yaşam
Hücrelerimi buldu
Mutluydum o uyudu sarıldım sayıklarken
Tanımadığım o adları yanımda, çırılçıplak

Rüyamda gururluydum, biliyordum diyordum
İnanmak lazımmiş meğer iskambil fallarına
Uyandım, bakakaldım, hayali bir parmağın
Bıraktığı yazıya, pencere camının buğusuna
Hosçakal
----------------------------------------------------------------------------------------------------
KARDELEN

Bir telefon çığlığıyla
Yalnız bir güne uyandım
Bir an yanımdasın sandım
Dün de yok, yarın da yok
Sonsuz bir şimdi içinde
O an nefessiz kaldım
Başka türlü bir şey bu
Yalnız seni isteyen
Başka türlü bir şey bu
Sen gelsen aniden
Kardelen, uçup gittin elimden
Peki, yine döner misin?
Sen, kardelen, açıversen yeniden
Beni yine sever misin?
Aynı cümleyi on kere okurum
Bir şey anlamam, çünkü
Aklım sende
Eski bir rüya uğruna
Başka bir rüyaya tutundun, keşke
Anlasan sen de
Başka türlü birşey bu.
----------------------------------------------------------------------------------------------------
GEMİLER

Bir an için çıksam
Hayatımdan
Yanık tenli omuzunda
Haykırsam maziden, uzaklardan
Şu anda yanında
Deniz rüzgara karışmış güneşte
Dalga sesleri vardı gülüşlerde
Sen geçerkten sahilden sessizce
Gemiler kalkar yüreğimden
Gizlice...
----------------------------------------------------------------------------------------------------
RÜZGAR GÜLÜ

Kır evinin verandasında bir rüzgar gülüne rastladım
İnsanmışcasına konuşmaya başladım
Dedim, benim kadar yalnızsan
Tek gecelik bir aşksan
Omuzlarına abanan
Bir anıdan kaçıyorsan
Dibe vurduysan yada hala düşüyorsan
Bir yaz günü
Hiç bu kadar üşüdün mü?
Rüzgar gülü
Hiç ölümü düşündün mü?
Hayalimdeki adsız kadın
Sanki ağzımda tadın
Eminim ki sen de hep kendini aradın
Evimin yolu beni unutmuş otellerin soğukluğunda...
Tüm bu garip duygular
Bir tür iç kanama
----------------------------------------------------------------------------------------------------
YARIN OLMAZ

Bir anda
Yok olur anılarım
Gözlerim kapanırsa
Azalır umutlarım

Bir anda
Sisler rıhtımında
Bekle der gölgeler
Gün battığında

Ama ben uyandım
Sağa sola baktım
Doğrular içinde
Yalana inandım

Yarın olmaz
----------------------------------------------------------------------------------------------------
KADINIM

Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen
Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş
Ne olur terketme yalnızlık çok acı
Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte

Sen kadınım

Hatırla o günü karşıki sokakta
Seni öptüğümü ilk defa hayatta
Kollarımda benim ilkbahar sabahım
Sen
Sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık
O ılık aydınlık yuvamız soğumuş
Geceler bitmiyor ağlıyorum artık

Sen kadınım

Eşyalar toplanmış seninle birlikte
Anılar saçılmış odaya her yere
Sevdiğim o koku yok artık bu evde
Sen
Masamız köşede öylece duruyor
Bardaklar boşalmış herbiri bir yerde
Sanki hepsi hasret senin nefesine

Sen kadınım

Bana bıraktığın bütün bu hayatın
Yaşanan aşkların değeri yok artık
Ben sensiz olamam artık anlıyorum
Sen
Şimdi çok yalnızım
Ne olur kal benimle o kapıyı kapat
Elini ver bana
Dışarda yalnız, yalnız üşüyorum

Sen kadınım