Cahit Külebi

Cahit Külebi


CAHİT KÜLEBİ (1917-1997)

1917 yılında Tokat'ta doğdu, 20 Haziran 1997 tarihinde Ankara'da öldü. İstanbul Yüksek Öğretmen Okulu Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü'nü bitirdi. Liselerde ve konservatuarda edebiyat öğretmenliği yaptı. Milli Eğitim müfettişliği; İsviçre'de kültür ataşeliği ve öğrenci müfettişliği yaptı. 1976-1983 yılları arasında Türk Dil Kurumu genel yazmanıydı.

1940 sonrasındaki şiirimizin yenileşmesi hareketinde kendine özgü bir yeri vardır; rahat anlatımı, içtenlik ve duyarlılığıyla ilgi çeken titiz bir şiir işçisidir.Kolay kavranan, geniş topluluklarca sevilen bir tarz gerçekleştirmiştir. Çocukluğunun, ilk gençliğinin geçtiği yörelerden izlenimler yansıtarak insan, yurt ve doğa sevgisini dile getirmiş, halkın yaşam güçlüklerine tanıklık etmiş; halk şiirinden, türkülerden de yararlanarak çağdaş bir şiir oluşturmuştur.


Şiir Kitapları:
Adamın Biri (1946),
Ruzgar (1949),
Atatürk Kurtuluş Savaşı'nda (1952),
Yeşeren Otlar (1954),
Süt (1965),
Şiirler (1969),
Türk Mavisi (1973),
Sıkıntı ve Umut (1977),
Yangın (1980),
Bütün Şiirleri (1982),
Güz Türküleri (1992).

"1940-1950 şiir kalabalığında özgün konuları ve sesleriyle cok dikkat çekmiş, halk nazmını yenileştiren dikkatli biçimleri, yaşamının anılarıyla yüklü duyarlığı, yurt gerçeklerini dile getiren tanıklığıyla önem kazanmıştır... Külebi'nin şiiri, gençlikteki içtenliğini yitirdikçe sakınışlara düşer, gerçeği eksik verdikçe de sesini zayıflatır, yürekten ve ülküden yoksun bir ustalık, işine devam ederse de etkili bir verimliliğe ulaşamaz doğallıkla.''
(Rauf Mutluay, 1973)

Ahmet Necdet, Modern Turk Şiiri Yönelimler, Tanıklıklar, Örnekler, Broy Yayınevi, Ekim 1993.

BAZI ŞİİRLERİ:
BİLİNMEYEN," O ki bardağa dökülen seraptır / (Bal yoğunluğundadır, sıcaktır, ışıktır)"
CEBECİ KÖPRÜSÜ," Cebeci köprüsünün üstü / Karınca yuvasına benziyor,"
ÇÜRÜYEN OTLAR," Bilinmez hangi şehirde / Yaşarsın aşktan habersiz,"
DOST," Bir gece habersiz bize gel / Merdivenler gıcırdamasın"
DOSTLARA TÜRKÜ," Dostlar bilin ki burda / Bir fakir Cahit Külebi"
HASRET," Şimdi tarlalarda güneş vardır. / Karlar donmuştur otların uçlarında.."
HİKÂYE," Senin dudakların pembe Ellerin beyaz,"
İSTANBUL," Kamyonlar kavun taşır ve ben / Boyuna onu düşünürdüm,"
KAYIP SEVDA," Bir yandan türkü söyler / Bir yandan yürür ağlıyarak,"
RÜZGAR," Şimdi bir rüzgar geçti buradan / Koştum ama yetişemedim,"
SİVAS YOLLARINDA," Sivas yollarında geceleri / Katar katar kağnılar gider"
TOKAT'A DOĞRU," Çamlıbel'den Tokat'a doğru / Tozlu yolların aktığı ırmak!"
YURDUM," 1917 senesinde / Topraklarında doğmusum."