"Bir milyon satsam da kendimi rap star görmem"
Türkiye'nin rap yıldızlarından Ceza: "Rapstar ismi albüme inadına kondu. Orada mecazi bir anlam var. 1 milyon bile satsam kendimi star olarak görmem. Türkiye'de bu işi çok iyi yapan insan olmadığı için ben ön plandayım"
YİĞİT KARAAHMET
Türkiye'de hâlâ rap dinleyicisi az mı sanıyorsunuz? Hayır, artık hiç de öyle değil. Rap'çi Ceza'nın son albümü "Rapstar" şu anda müzik marketlerde en çok satan albümler arasında. Hatta bazı mağazalarda bir numaraya oturarak Mustafa Sandal'ı bile geçti. Albüm piyasaya çıkalı çok kısa bir süre olmasına rağmen şu anda 50 bin satış rakamını devirmiş durumda. Çünkü Ceza'nın albümü kapak tasarımından grafik dizaynlarına, şarkıların altyapılarından sözlerine kadar son dönemde çıkan en iyi işlerden biri.
Bu Ceza'nın dördüncü albümü. 28 yaşındaki rap'çinin asıl ismi Bilgin. Ama artık Ceza gerçek adı gibi. Hatta babasının bile onu Ceza diye çağırdığını söylüyor: "Bazen eve telefon geliyor. Babam sesleniyor 'Cezaaa seni çağırıyorlar.' Kafa buluyor biraz da."
Röportaj için Kadıköy'deki Akmar Pasajı'nda buluştuk. Hasta olduğundan biraz gecikti. Ama içeriye "havayla" girmedi. Sırtında çantası, bol şortuyla her an sokakta rastlayabileceğimiz biri gibiydi. Bütün sorulara rap'çi hızıyla takır takır cevap verdi.
Bu zamana kadarki albümlerinizden sonra "Rapstar"dan memnun musunuz?
Kesinlikle. Anlatılan her şey benimle ilgili. Her yaptığım işte insanların dinlediği sözler direkt Ceza'nın kendisidir. Anlatmak istediğim şeyleri anlatıyorum. Savaşla, soykırımla, doğayla, Türkiye'deki problemlerle, kendimle ilgili şeyler anlatıyorum. Bu albümü hazırladığım dönemde birtakım problemlerim vardı. Geç yaptık ama iyi oldu.
Albüm hazırlıkları sırasında anneniz vefat etmiş. Bu, albümü nasıl etkiledi?
Annem 98'ten beri hastaydı. 2003 yılının sonuna doğru hastalığı çok ağırlaştı. Albüm çalışmalarım bu durumdan çok etkilendi. Anneme çok düşkün bir çocuktum, benim için bambaşkaydı. Aralık sonlarına doğru Türkiye turnesine çıktım. Döndükten sonra annemi kaybettim. Resmen dağıldım. O olaydan sonra dünyaya bakışım değişti. Her şey anlamsız gelmeye başladı. Ve albümde birkaç değişiklik yaptım. Agresiflik var içinde şarkıların.
"Athena'yla yaşadığımız tartışmayı şarkı yaptım"
Ayrıca bir de şarkı var anneniz için.
Evet, o şarkıyı annemin ölümünden sonra yazdım. Hayatımda en zor okuduğum parçaydı. Ben hiçbir şarkıyı okurken bu kadar kötü olmamıştım. Çok kısa bir parça... Ama boğazımda düğümlendi şarkı.
Albümünüze "Rapstar" adını koymanızın nedeni ne peki? Kendinizi artık bir star olarak mı görüyorsunuz?
İnadına koyuldu. Çünkü çok eleştiriliyorum. Rap sitelerinde bile salak salak yorumlar yapılıyor. Orada mecazi bir anlam var.
1 milyon bile satsam rap star olarak görmem kendimi. Türkiye'de bu işi çok iyi yapan insan olmadığı için ben ön plandayım. Eğer Türkiye'de de Avrupa'daki gibi bir rap piyasası olsaydı şu anda en çok satan albümler rap yapanların olacaktı.
Genelde rap albümlerinde ünlülere açıkça isim verilerek laf geçirilir. Siz albümünüzde bunu neden yapmadınız?
Albümde üstü kapalı olarak var aslında. Dinleyen kişi kendini anlayacaktır. 2003 yılındaki h2000 festivalinde bir grupla sahnede problemimiz olmuştu.
Hangi grup?
Athena. Ufak bir sürtüşme oldu aramızda. Bunu düşmanlık olsun diye yapmadım. İnsanların anlayabileceği şekilde yazdım.
Anadolu'da da konserler veriyorsunuz. Kaç konser oldu?
Bayağı oldu. Sayısını bilemiyorum ama Diyarbakır'a, Gaziantep'e kadar gittim.
İstanbul'da bile sınırlı sayıda rap dinleyicisi varken Anadolu'da ilgi nasıl?
Bence artık İstanbul'da sınırlı sayıda rap dinleyicisi yok. Diyarbakır'daki konsere 50 kişi geldi ama onlar benim için çok değerliydi. Kürt kökenli arkadaşlar kısa metrajlı bir film yapmışlar. Soundtrack olarak şarkılarımı kullanmışlar. Sağ ve sol kesimden üniversitelilerin gelip yorum yapması benim için çok iyiydi.
İstanbul ve Anadolu dinleyicisi arasında ne gibi farklar var?
Anadolu'daki konserlerin hepsi önemli. Oradaki gençler alternatif arıyor. İstanbul dinleyicisi ruhunu kaybetmiş durumda. Çok cool takılıyorlar. Konsere gittiklerinde çimlerde oturup bekliyorlar. Oradaki seyircide 50 kişinin verdiği ruh bin kişiye bedel. Anadolu kesinlikle konser için daha iyi.
"Ben Türkiye'nin Ceza'sıyım, Eminem ise Amerika'nın cezası"
Pek hoşlanmadığınızı biliyorum ama sizi artık Eminem'le kıyaslıyorlar.
Bence denilmek istenen onun Amerika'da en iyi olması ve burada da benim onun dengi görülmem. Ben Türkiye'nin Ceza'sıyım. O da bence Amerika'nın cezası!
Albümünüz en çok satanlar listesinde. Artık popüler mi oldunuz?
Evet, oldum. Rap müzikle birlikte Ceza biraz daha popüler oldu.
Beklediğiniz bir şey miydi peki?
Elbette. Olmak zorundaydık. İlk zamanlarda popülarite kazanmış olsaydım Cartel gibi bir yaz dönemi grubu olurdum. İnsanların beni ve müziğimi tanımasını istiyordum. En sonunda olacaktı bu iş. Şu anda bence rap müzik için Türkiye'de tarih yazılıyor.
Sanırım bu başarı yanında parayı da getirdi. Bu yönden mutlu musunuz peki?
Evet, o yönden de mutluyum. Çocukluğumdan beri hayalini kurduğum şeyler müzik sayesinde gelişmeye başladı. Ben yedi sene elektrik idaresinde işçi olarak çalıştım. Elektrik sayaçlarını kontrol ettikten sonra konser vermeye gidiyordum. Para kazanmanın zorluklarını biliyorum yani. Gerekirse yine elektrikçilik yaparım. Bana dünyanın kapılarını müzik açtı. Önceden belgeseller seyrederdim ve acaba ileride doktor ya da bir diploma sahibi olup dünyayı gezebilecek miyim diye düşünürdüm. Ya da saygıdeğer bir insan olabilecek miyim acaba diye. Şimdi müzik sayesinde dünyayı geziyorum. O yüzden maddiyat çok ön sırada değil benim için.
"Konserlerden sonra kızlar gelecek diye sevgilimin aklı kalıyor"
Hayatınız hep rap'le mi geçiyor? Mesela hep rap mi dinlersiniz?
Rap benim dinlediğim müziğin yüzde 30'unu kaplar. Sadece rap dinlemek yaratıcılığımı etkiler. Onun dışında şeyler de dinleyip sentezlemeliyim kafamdan. Elektronik, rock, klasik müzik de dinlerim.
İstanbul'daki rap'çiler nerede eğlenir? Sizin de elektronikçiler gibi müdavimi olduğunuz kulüpler var mı?
Taksim'deki Alt Kemancı'da Riddim var. Tarlabaşı'nda Manastır iyidir. Aynı zamanda Ortaköy'de Box adlı bir kulüpte hiphop geceleri düzenleniyor. Ama biz arkadaşlarımızla evde takılmayı tercih ediyoruz. Playstation oynayıp National Geographic izleyip müzik yapıyoruz. Gençlerin gidebileceği birçok yer açıldı artık.
Peki bu müziğe uygun kıyafetler var. O bol pantolonları ve rap tişörtlerini nerelerden alıyorsunuz?
Ben spor mağazalarından alışveriş yapıyorum. Burada o kadar yok, konserler için yurtdışına çıktığım zaman orada daha rahat bulabiliyorum. Uzun süredir Türkiye'den bir şey alamadım.
Albümün "Teşekkürler" bölümünde bir şey dikkatimi çekti. Elif kim?
Nişanlım. Bir seneye kadar da evleneceğiz inşallah.
Hayatını rap söyleyerek kazanan birinin sevgilisi olmak nasıl bir şey acaba? Keşke burada olsaydı da ona sorsaydım.
Biz onunla çok uzun zamandır beraberiz. Altı yıl oldu. Onun kaygısı benim tanınmam. Konserlerden sonra kızlar falan yanıma gelecek diye aklı kalıyor.
Kıskanıyor yani.
Elbette, ben de kıskanıyorum çünkü. Onun durumu daha zor, çok iyi anlıyorum o yüzden onu. Biz en kötü zamanlarımızda bile beraberdik. Beni hiç yalnız bırakmadı. Hani derler ya, "Her başarılı erkeğin arkasında bir kadın var" diye, benim için de Elif'tir o. Birçok kararımda yardımcı oldu.
Kırık Link Bildir! #91705 15-07-2006 12:24 GMT-1 saat 
