şimdi senden vazgeçtim..

bir gecenin perdesi sonuna kadar aralandı yine...düşünceler bir bir tırmalarken beynimi ben yine iki dakikamı gözlerimi kapamaya ayırabiliyorum sadece ve her iki dakikada bir aklıma düşüyorsun. Biliyor musun ben hiç vazgeçmedim seni düşünmekten aklımdan silmek ne mümkün ki seni!! her yerde sesin içimde,ruhumda,aklımda...ne güzel söylemiş Yakup ekin “ Unutabilmek mi seni asla unuttum bir çok şeyi daha fazla koyamadım yerine kimseyi asla unutmadım seni unutamam” senin yerinede kimseyi koyamadım, mabedimi bir tek senin için açtım sonuna kadar ve senden sonra kimseyi sokmadım unutabilmek mümkün mü..


Şimdi gecenin perdelerini sonuna kadar kapatma zamanı.hayatımı bir film şeridi gibi izleme zamanı seni sevdiğimi anıp sonrada arkama dönmemecesine ilerlemeliyim topraktan yatağıma uzanmalıyım huzur bulması için ruhumun,keşke…. keşke hayal edilen gibi olsaydı hayat yazılan her harfte sevgiden aşktan bahsedebilseydik keşke ve yine keşke sensiz gitmeseydim seninle kalsaydım seninle huzur bulsaydım…olmadı olmadı..


Yazdığım cümlenin içine saklıyorum seni.konuşurken sözcüklerimde, gülerken mimiklerimde senin adın var. zaman nasılda çabuk geçiyor değil mi iki dakikalık göz yummalarım birikti şimdi yıl oldu evet yıl oldu geçmiş oldu ama seni hala dün gibi saklıyorum içimde sevgimi katladıkça büyüyorsun seni kat kat daha bir seviyorum ve özlüyorum...bu gece açmamacısına gözlerimi yumacağım ne geriye nefes alışlarım kalacak nede seni içinde sakladığım cümleleri kullanacağım. Biliyorum… biliyorum… seni bu gece son kez seveceğim seni son kez özleyeceğim.....

şimdi şimdi.....Şimdi senden vazgeçtim . Vazgeçtim..