düş sokağı sakinleri - acılar parkı

Toprağı kokladım
Yüzümü gördüm
Alışkanlıklarım yağmur sesi
Gitmek kolay değil dedim.... kendime
Düşündüm

Hatırladıklarım beni geri çevirdi
Yaşamak zor gelir bazen bilirsin
Susmak bir gidişi kabullenmek
Görmek kolay değil dedim... kendime
Sustum

Yanlışlarım beni büyüttü
Geride bıraktığım acılar parkı
Yalnızlıklarıma sahne oldu
Oynamak kolay değil dedim... kendime
Yoruldum

Arkadaşlarım beni bende vurdu
Uzandı ellerim çocukluğumun koynuna
Aradım kendimi kiraz ağaçlarının altında
Unutmak kolay değil dedim... kendime
Ağladım

Avucumda otuzdört yaşım
Dudağımda şarkım
Oturup söyledim sabaha kadar
Da da da da da da da
Oturup ağladım sabaha kadar