MİLYON KERE AYTEN

MİLYON KERE AYTEN
Ben bir Ayten tutturmuşum
Oh ne iyi
Aytenli içkiler içip sarhoş oluyorum
Ne güzel
Hoşuma gitmiyorsa rengi denizlerin
Biraz Ayten sürüyorum
Güzelleşiyor
Şarkılar söylüyorum
Şiirler yazıyorum Ayten üzerine
Saatim her zaman ya Aytene beş var
Ya Ayteni beş geçiyor
Ne yana baksam gördüğüm o
Gözümü yumsam aklımdan Ayten geçiyor
Bana sorarsanız mevsimlerden Aytendeyiz
Günlerden Aytentesi
Odur beni gün gün yaşatan
Onun kokusu sarmış sokakları
Onun gözleridir şafakta gördüğüm
Akşam kızıllığında onun dudakları
Başka kızı övmeyin yanımda gücenirim
Ayteni övecekseniz
Ne ala oturabilirsiniz
Bir kadehte içeriz sizinle Ayteni
İki laf ederiz
Onu sizde seversiniz benim gibi
Ama yağma yok
Ayteni size bırakmam
Alın tek kat elbisemi size vereyim
Cebimde bir on liram var
Onuda alın gerekirse
Ben Ayteni düşünürüm üşümem
Üç kere adını tekrarlarım karnım doyar
Parasızlıkta bir şey mi?
Ölüm bile kötü değil
Aytensizlik kadar
Ona uğramayan gemiler batsın
Ondan geçmeyen trenler devrilsin
Onu sevmeyen yürek taş kesilsin
Kapansın onu görmeyen gözler
Onu övmeyen diller kurusun
İki kere iki dört elde var Ayten
Bundan böyle dünyada aşkın adı Ayten olsun

CRAZY_31
03.12.2005 Cumartesi