Ela Bir Güz

Kayıkları taşıyor martılar
Dalga ve yakamozları
Uçuyorlar denizin bittiği yerden
Gagaları çiziyor suları
Kanat vuruşlarıyla oyuluyor iskele
Kaleiçi güz uykuları

Bir çiçekle uçuyorlar
Kokmuyor solan taç yaprakları
Ah unutuldu
Hoş bir adı olacaktı

Boyunları büküktür selvilerin
Uça kona kumrular
Bulutları saçılıyor gül işlemeli
Ezberde evler bahçeler
Kızların sessizce büyüdüğü sofalarda
Güneş serilip üşümeli

Bir çiçekle uçuyorlar
Kekre miydi acı mı
Ela bir adı olacaktı

Uğruyor bağ arasına
Dallara çamur getiren incir kuşları
Sürme çekiyorlar usulca
Gökyüzünün mavi donuna
Çocukların bakışlarıyla olgunlaşan
Üzümleri aşırmaları

Bir çiçekle uçuyorlar
Kokmuyor solan tomurcukları
Unutuldu ah
Hoş bir adı olacaktı

Musa Öz