git

Git ama birazcık umut kalsın bende.Uzaklaş benden,yık geç herseyi,içimdeki seni, içindeki beni ama ne olur biraz umut bırak.Bi aralık kapı bırak..
Yasamam için tek nedenimken böyle zamansız terk etme beni..Sensiz yasayabileceğimi düşünebiliyo musun?Peki ya sen bensiz yasayabilir misin? Düsün..Yasarım diyosan git,kapı orada ama diyorum ya kapıyı aralık bırak.Olurda geri dönmek istersen beni bu kapının arkasında bulabileceğini bil.İstersen geri dönebileceğini bil ama bu kapıyı kapatırsan benim yeniden açacak gücümün olmadığını da anla.Savasacak gücüm olmadığını bil senin için bile..
Hersey paramparçayken gidiyosunki ve giderken,öyle büyük bi parçamı yanında götürüyosun ki, toparlanmamın imkansız olduğunu bilerek, bundan önce yasanan herseyi silip atıp öyle ani zamansız gidiyosun ki.Kal diyemiyorum, desem kalacaksın belki de kimbilir..
Bu sayfaya yüzlerce ‘’KAL’’ yazmak isterdim şimdi ama yapamıyorum..
O yüzden git ama biraz umut kalsın.Git ama geri dön..
Git ama arkana bak bi kerecik.Beni nasıl parçaladığını gör öyle git.Senin çektiğin acının bin katını sadece gitme fikrinle bana çektirdiğini anla öyle git…
Elvedasız bi ayrılık olsun.Hoşçakal bile deme..Diyorum ya bari senden geriye bi umut kalsın bana..
Beni benden al ve git.Pişman olma.Sadece bi ihtimal su kapıyı aralık bırak.Ağır sözler söyleme giderken.Geri dönüsü olmayan yollara sapmamıza neden olma..Düsün ve gideceksen öyle git…
Git ama biraz umut kalsın senden geriye ve bu kapının arkasında bekledigim her saat hergün ayak sesleri olacak kulağımda artık ayırt edebildiğim, beklediğim seninki..Unutma..


Beklemek..Sessiz ve kimsesiz..Ve zaman, ölüm, ask hep benimle düşümde..

-alıntı-

hmm güzel olmuş paylaşımın için saol.