Karşı tepeleri tutmuştu düşman Karşı tepeleri tutmuştu düşman
Altmış bin kişiye altmış beş insan Altmış bin kişiye altmış beş insan
Durduracaktı olduğu yerde Durduracaktı olduğu yerde
Topçumuz yoktu yalnız siperde Topçumuz yoktu yalnız siperde
Bir tek makineli tüfek kalmıştı Bir tek makineli tüfek kalmıştı
Düşman üstümüze ateş salmıştı Düşman üstümüze ateş salmıştı
Karşıdaki sırtlardan kudurmuş gibi Karşıki sırtlardan kudurmuş gibi
Gülleler uçuyor kızıl kuş gibi Gülleler uçuyor kızıl kuş gibi
Barut dumanıyla dolan havada Açtığı ateşle bir avuç yiğit
Kurşunlar vızlıyor toplar arada Altmıştan otuza düşerek şehit
İnleye inleye sarsıyor yeri Tam otuzaltı saat dayanıp durdular
Kaplıyor bir kara bulut gökleri Düşmanı en azgın yerinden vurdular
Açtığı ateşle bir avuç yiğit Bir kahraman takım ve Yahya Çavuştular
Altmıştan otuza düşerek şehit Tam üç alayla burada gönülden vuruştular
Tam üç gün üç gece dayandı durdu Düşman tümen sanırdı bu şaheser erleri
Düşmanı en azgın yerinden vurdu Allah'ı arzu ettiler, akşama kavuştular
Makineli tüfek bir orak gibi (Bu şiirin ilk üç kıtasının Hasan
Yere seriyordu yüzlercesini Boz'a, son kıtasının ise eski
Düşman hiç durmadan kırılıyordu Çanakkale Valisi Namık Sevik'e ait
Türk’ün öz hıncından pek yılıyordu olduğu bilinmektedir. Sevik, bu
eklemeyi Yahya Çavuş Anıtı'nın
Yazık ki sayımız çok azalmıştı açıldığı 1962 yılında yapmıştır.)
Ne bir fişek, ne de kuvvet kalmıştı
Çelikten yürekli erlerimizle
Ne ilerimizde ne gerimizde
En küçük kurtuluş ümidi yoktu
Her kurşun sanki zehirli bir oktu
Yurt için ölmenin gelmişti çağı
Sönmesin diyerek vatan ocağı
Hepsi de ateşe atılacaklar
Yurt sunamlarına katılacaklar
Bu ak düşünceyle süngü taktılar
Davranmak üzereyken bir de baktılar
Hücuma kalkmaya vakit kalmadı
Her yandan onları sarmıştı düşman
Kimi esir oldu kimisi şehit
Makineli tüfek başında
Yiğit bir Türk subayı eli tetikte
Durup bekliyordu onu görünce
Atıldılar birden olduğu yerden
Götürdüler onu düşman komutanına
Komutan bu Türk kahramanına
Uzun uzun bakıp şunları sordu
Siz deli misiniz, çetin bir ordu
Üstünüze gelmiş, hücum ederken
Savaştasınız sanki kaderle
Hiç akla sığar mı böyle çılgınlık
Dinliyordu subay, yoktu yılgınlık
Tunçlaşan yüzünde cevap vermedi
Bu düşüncelere aklı ermedi
Çünkü Türk aldığı ödevi yapar
Başka şey düşünmez, ulusa tapar
Ulus için ölmek onca kutludur
Her şeyi Türklüğün yüzünden bulur
Seve seve verir kendi canını
Kurtarır sonunda öz vatanını
Komutan subaydan cevap istedi
Türk subayı ona şöyle söyledi
Bana bak azlık çokluk iş benden sorulmaz
Yasa budur emre karşı durulmaz
Biz Türk askeriyiz
Namuslu yaşar namuslu ölürüz
Sözüm bu kadar
HASAN BOZ
Aslının Hasan Boz'a ait olduğu; 1940-48 yılları arasında Türkçe ders kitaplarında yayınlandığı; ancak daha sonra yasaklanmış olduğu hatırlanan bu şiirin 1960'larda Çanakkale'de görev yapan Vali Namık Sevik'in en beğendiği şiirlerden biri olduğu biliniyor. Yaşı 70'in üzerindeki kişilerce "daha uzun" olduğu belirtilen bu şiir, yine hatırlandığı kadarıyla, daha sonraları, "İngiliz askerlerine övgü yaptığı gerekçesiyle" yasaklanmış...
İsmini öğrenemediğim bir okurum tarafından gönderilen bu şiir hakkında daha fazla bilgisi olan kişilerin, bu bilgileri meraklılardan esirgemeyeceklerini ve mail adresime yazacaklarını umut ediyorum. İsimsiz okuruma ise böyle unutulmuş bir şiiri ve şairini bize hatırlattığı için sonsuz teşekkürler... Y.İşcen
Kırık Link Bildir! #93940 18-07-2006 14:32 GMT-1 saat 
